Onlangs overleed de dichter J.H. Leopold (1865-1925). Hij schreef een van de aangrijpendste Nederlandstalige gedichten uit de 20ste eeuw. Omdat dit niet vaak genoeg benadrukt kan worden, publiceren we het gedicht zowel hier:
(-)
«O, als ik dood zal, dood zal zijn
kom dan en fluister, fluister iets liefs,
mijn bleke oogen zal ik opslaan
en ik zal niet verwonderd zijn.
En ik zal niet verwonderd zijn;
in deze liefde zal de dood
alleen een slapen, slapen gerust
een wachten op u, een wachten zijn.»
als op het lemma van een van de bloemlezingen uit zijn werk, O rijkdom van het onvoltooide (1977).
——————————————
Dit bericht is onderdeel van de Nederlandse Poëzie Encyclopedie
Geplaagd door geldoverlast? Adopteer een dichter!
Partners: Poëziecentrum Gent | Ensafh | Neder-L |
Poëziecentrum Nederland | Perdu | Poëzieweek |
Dit bericht is mede mogelijk gemaakt door:
