In januari 1945 publiceerde de ondergedoken Joodse dichter Hens Kanis (voluit: Henny Tine Ferro-Kanis, 1917-2000) de clandestiene bundel Verwaaide klanken, onder het pseudoniem Christine de Hondt. Dat pseudoniem was vrij doorzichtig, immers ‘canis’ (in vernederlandste vorm ‘kanis’) is het Latijnse woord voor ‘hond’. In 1946 verscheen de legale editie van dit boek, dat ze toen onder haar eigenlijke naam publiceerde.
Ruim veertig jaar later, in 1987, stelde Wim Hazeu Het literair pseudoniemen boek samen. Daarin schreef hij het pseudoniem Christine de Hondt aan Judith Herzberg toe. Ten onrechte, want vandaag bleek uit bronnenonderzoek uit de jaren 1945-1978 dat er maar één vrouw achter Christine de Hondt schuilt, en haar naam is Hens Kanis. Zie: www.nederlandsepoezie.org/dichters/k/kanis.html
Wim van Til, van het Poëziecentrum Nederland, raadpleegde voor alle zekerheid Judith Herzberg, die – zoals verwacht – ontkende ooit van dat pseudoniem gebruik te hebben gemaakt.
Deze zaak doet enigszins denken aan die van Jeannette Nijhuis (1874-1938). Van deze dichteres werd vanaf 1932 tot in 2012 beweerd dat ze nooit bestaan zou hebben, en haar naam een pseudoniem zou zijn van Herman Teirlinck (1879-1967). Nuchter NPE-onderzoek maakte een eind aan deze mythe. Maar dit terzijde.
———————————-
Dit bericht is onderdeel van de Nederlandse Poëzie Encyclopedie
Geplaagd door geldoverlast? Adopteer een dichter!
Partners: Poëziecentrum Gent | Ensafh | Neder-L |
Poëziecentrum Nederland | Perdu | Poëzieweek |
– www.paukeslag.orgPoëzieactiviteiten bezoeken of aanmelden? Zie: De Poëziekalender
Dit bericht is mede mogelijk gemaakt door: 
—————————————-
Overnachten bij Berlijn?
Das Haus
