Geerten Gossaert (1884-1958), een van de weinige dichters die maar één serieuze dichtbundel publiceerde en toch eeuwige roem als poëet verwierf , is dankzij promotieonderzoek gelemmatiseerd:
www.nederlandsepoezie.org/
dichters/g/gossaert.html
Gossaert was namelijk naast dichter vooral historicus én politicus. In de jaren twintig en begin jaren dertig speelde hij een leidende rol binnen het fascisme in Nederland. Op dit onderwerp promoveerde onze medewerker Dr. Willem Huberts gisteren aan de Rijksuniversiteit Groningen, specifiek op: In de ban van een beter verleden. Het Nederlands fascisme 1923-1945. De handelseditie is verschenen bij de Nijmeegse uitgeverij Vantilt (en is hier te bestellen). Maar dit terzijde, want…
… bij de aanvullende research voor het Gossaertlemma bleek dat de dichter in 1925 in een gesprek met G.H. ‘s-Gravesande een grapje had gemaakt over zijn pornografische gedichten, die na zijn dood zouden verschijnen. Soortgelijke grapjes maakte hij tegen anderen, maar dan over politiek getinte, Indische of zijn allerbeste gedichten. Niemand nam dit au serieux. Na het overlijden van Gossaert, in 1958, overspoelde een tsunami van Gossaerts nagelaten geschriften ons onnozel volk, maar in die boekengolf bevonden zich geen porno-, politieke of whatever gedichten.
Pornogedichten
Tot in 1983 dit verscheen: Priapaeën. Dit bundeltje bevatte acht erotische verzen ‘van’ Geerten Gossaert’, die volgens de onbekende samensteller zouden stammen uit Gossaerts studententijd. Quod non, weten we nu. Ze stammen uit behgin jaren tachtig van de twintigste eeuw, en zijn geschreven door Rody Chamuleau en Arjan van Nimwegen. Zie: www.nederlandsepoezie.org/jl/1983/gossaert_priapaeen.html.
Indische gedichten
Begin maart 2007 brak er wederom commotie uit over onbekend werk ‘van’ Geerten Gossaert. Jaap Harskamp, conservator Nederlands-Vlaamse collecties van de British Library en Reinier Salverda, directeur van de Fryske Akademy en buitengewoon hoogleraar Nederlandse Taal- en Letterkunde aan het Londense University College, schreven in dagblad Trouw dat Gerretson onder nóg een pseudoniem opereerde: J.F. Kunst.
Onder die naam zou hij de bundels Langs den weg (1928) en Melati en rotan (1948) hebben uitgebracht. Groot was de opwinding, totdat een kleindochter van J.F. Kunst zich meldde, en vertelde dat haar grootvader Jan Frederik Kunst (1879-1948) toch écht de auteur van beide bundels is geweest.
Niet uit het veld geslagen gaven Harskamp en Salverda eind maart 2007 hun vergissing toe, maar riepen daarbij direct uit: “Waar zijn Gossaerts politieke gedichten, wier bestaan hij diverse keren heeft gemeld, werkelijk gebleven? Waar vinden we zijn Indische verzen? En waar liggen die nooit gepubliceerde gedichten, die zouden behoren tot zijn beste werk? De speurtocht gaat voort.”
Tot op heden hebben ze niets gevonden.
——————————————
Dit bericht is onderdeel van de
Nederlandse Poëzie Encyclopedie | Geplaagd door geldoverlast? Doneer!
Partners: Poëziecentrum Gent | Ensafh | Neder-L | Poëziecentrum Nederland | Perdu | Poëzieweek |
– www.paukeslag.org
Poëzieactiviteiten bezoeken of aanmelden? Zie: De Poëziekalender
—————————————-
Overnachten bij Berlijn? Das Haus!
