Onlangs verschenen in De Republikein, het tijdschrift van het Republikeins Genootschap, twee artikelen¹ over Oranjepoëzie, oftewel lofdichten op de Oranjes. De Republikein leidde het recentste artikel als volgt in:
“De Oranjes staan niet bekend als groot cultuurliefhebbers. De odes, ereverzen en lofzangen aan hun adres zijn er dan ook naar. Zelden werd zoveel literaire bagger, al dan niet in opdracht, uitgestort als over hun koninklijke hoofden. Het tweede deel van Paul Damen’s drieluik over dichters in de schaduw van Oranje.”
Paul Damen? Dat is toch de man van het grove plagiaat en verder bedrog in Bloemen van het Kwaad. Gedichten van dictators? Ja – dus alle reden voor een onzer medewerkers om die recente stukken met de nodige argwaan te bestuderen. Waarbij al snel bleek dat Damen ook ditmaal weer grof plagiaat gepleegd heeft. Hij plunderde ditmaal onder meer uit:
Dichters om Oranje. Oranjepoëzie van Willem de Zwijger tot heden. Samengesteld door Anton van Duinkerken en P.J.G. Huincks. Uitgeverij en drukkerij Hollandia, Baarn, 1946.
Indische Letteren, jaargang 13. Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde, Alphen aan den Rijn, 1998
Wikipedia
H. Duits. Van Barthelomeusnacht tot Bataafse opstand. Studies over de relatie tussen politiek en toneel in het midden van de zeventiende eeuw. Uitgeverij Verloren, 1990.
Indische Letteren, jaargang 13. Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde, Alphen aan den Rijn, 1998
Wikipedia
H. Duits. Van Barthelomeusnacht tot Bataafse opstand. Studies over de relatie tussen politiek en toneel in het midden van de zeventiende eeuw. Uitgeverij Verloren, 1990.
Zie voor meer over dit nieuwe plagiaat: ‘Plagiarists never do it once’. Droog Magazine, 13 april 2018.
This entry was posted in Poëzie-oplichters en andere vreemde zaken. Bookmark the permalink.
