Poëzie en geld (3)

Dat het wel degelijk mogelijk is om met poëzie een goed belegde boterham te verdienen, werd eens te meer in 2014 duidelijk. Een uitgever uit het midden des lands had een geniaal bedrijfsmodel ontwikkeld: je brengt dichtbundels uit. Je laat de dichters een fors ‘voorschot’ op een groot aantal auteursexemplaren betalen. Je belooft ze verder gouden bergen, qua distributie en promotie. Je laat het boek vormgeven en drukken. En je betaalt de vormgever en drukker niet. Ook doe je vrijwel niets aan promotie en distributie – en waarom zou je ook? De buit is al binnen.

Uit schaamte belazerd te zijn zullen de dichters hun mond houden. Net als sommige vormgevers. Drukkers kunnen na verloop van tijd lastig gaan doen, met deurwaarders en andere narigheid. Maar ach, er zijn genoeg drukkerijen in ‘t land, zodat je steeds weer een andere drukkerij kan benaderen en bovendien: bij een te hoog deurwaardergehalte op de drempel verkas je naar een ander pand.  Zolang je niemand vertelt waar je bedrijf gevestigd is, kan vervelende post je niet bereiken en is er dus helemaal niets om je zorgen over te maken.

Zo opereert deze uitgeverij al zeker twee jaar. Het is jammer voor de gedupeerde dichters, vormgevers en drukkers. Maar het dient gezegd dat deze uitgeverij een zegen is voor de  incasso- en deurwaardersbranche. Waarvan akte.

© Bart FM Droog, 2014